Marburg Virüsü Hastalığı Nedir?

322 kez görüntülendi

Sponsorlu Bağlantılar

Eskiden Marburg hemorajik ateşi olarak bilinen Marburg virüsü hastalığı (MVD), insanlarda şiddetli, genellikle ölümcül bir hastalıktır. Virüs, insanlarda şiddetli viral hemorajik ateşe neden olur. Ortalama MVD vaka ölüm oranı yaklaşık %50’dir. Vaka ölüm oranları, virüs suşu ve vaka yönetimine bağlı olarak geçmiş salgınlarda %24 ile %88 arasında değişmiştir.Marburg Virüsü Hastalığı Nedir?

Rehidrasyon ile erken destekleyici bakım ve semptomatik tedavi sağkalımı iyileştirir. Henüz virüsü nötralize ettiği kanıtlanmış lisanslı bir tedavi yoktur, ancak bir dizi kan ürünü, bağışıklık terapileri ve ilaç tedavileri şu anda geliştirilme aşamasındadır.

Pteropodidae familyasının meyve yarasaları olan Rousettus aegyptiacus, Marburg virüsünün doğal konakçıları olarak kabul edilir. Marburg virüsü insanlara meyve yarasalarından bulaşır ve insandan insana bulaşma yoluyla insanlar arasında yayılır.

Topluluk katılımı, salgınları başarılı bir şekilde kontrol etmenin anahtarıdır.

Marburg virüsü, vaka ölüm oranı %88’e varan bir hastalık olan Marburg virüsü hastalığının (MVD) etken maddesidir, ancak iyi hasta bakımı ile çok daha düşük olabilir. Marburg virüsü hastalığı ilk olarak 1967’de Almanya’da Marburg ve Frankfurt’ta tespit edildi. Buradan da Belgrad ve Sırbistan‘a kadar yayıldı.

Marburg ve Ebola virüsleri, Filoviridae ailesinin (filovirüs) üyeleridir. Farklı virüslerin neden olmasına rağmen, iki hastalık klinik olarak benzerdir. Her iki hastalık da nadirdir ve yüksek ölüm oranlarına sahip salgınlara neden olma kapasitesine sahiptir.

Almanya’da Marburg ve Frankfurt’ta ve 1967’de Sırbistan’ın Belgrad kentinde eşzamanlı olarak meydana gelen iki büyük salgın, hastalığın ilk tanınmasına yol açtı. Salgın, Uganda’dan ithal edilen Afrika yeşil maymunlarının (Cercopithecus aethiops) kullanıldığı laboratuvar çalışmalarıyla ilişkilendirildi. Daha sonra, Angola, Kongo Demokratik Cumhuriyeti, Kenya, Güney Afrika (yakın zamanda Zimbabve’ye seyahat geçmişi olan bir kişide) ve Uganda’da salgınlar ve sporadik vakalar bildirilmiştir. 2008 yılında, Uganda’da Rousettus yarasa kolonilerinin yaşadığı bir mağarayı ziyaret eden gezginlerde iki bağımsız vaka bildirildi.

Bulaşma

Başlangıçta, insan MVD enfeksiyonu, Rousettus yarasa kolonilerinin yaşadığı mağaralara uzun süre maruz kalmaktan kaynaklanır. Marburg, enfekte kişilerin kanı, salgıları, organları veya diğer vücut sıvılarıyla ve bu sıvılarla kontamine olan yüzeyler ve malzemelerle bulaşabiliyor.

Sağlık çalışanları, şüpheli veya doğrulanmış MVD hastalarını tedavi ederken sıklıkla enfekte olmuştur. Bu, enfeksiyon kontrol önlemlerinin sıkı bir şekilde uygulanmadığı durumlarda hastalarla yakın temas yoluyla meydana gelmiştir. Kontamine enjeksiyon ekipmanı veya iğne batması yaralanmaları yoluyla bulaşma, daha ciddi hastalık, hızlı bozulma ve muhtemelen daha yüksek ölüm oranı ile ilişkilidir.

Ölen kişinin bedeniyle doğrudan teması içeren defin törenleri de Marburg’un bulaşmasına katkıda bulunabilir. İnsanlar kanlarında virüs olduğu sürece bulaşıcı kalır.

Marburg Virüsü Hastalığının Belirtileri

Kuluçka süresi (enfeksiyondan semptomların başlamasına kadar geçen süre) 2 ila 21 gün arasında değişir.
Marburg virüsünün neden olduğu hastalık, yüksek ateş, şiddetli baş ağrısı ve şiddetli halsizlik ile aniden başlar. Kas ağrıları ortak bir özelliktir. Üçüncü gün şiddetli sulu ishal, karın ağrısı ve kramplar, bulantı ve kusma başlayabilir. İshal bir hafta boyunca devam edebilir. Bu aşamadaki hastaların görünümü, “hayalet benzeri” çizilmiş yüz hatları, derin gözler, ifadesiz yüzler ve aşırı uyuşukluk olarak tanımlanmıştır. 1967 Avrupa salgınında, çoğu hastada semptomların başlamasından 2 ila 7 gün sonra görülen bir özellik kaşıntısız döküntüydü.

Birçok hasta 5 ila 7 gün arasında şiddetli hemorajik belirtiler geliştirir ve ölümcül vakalarda genellikle birden fazla bölgeden bir tür kanama olur. Kusmuk ve dışkıdaki taze kana genellikle burun, diş etleri ve vajinadan kanama eşlik eder. Damar giriş yerlerinde (sıvı vermek veya kan örnekleri almak için intravenöz erişimin sağlandığı yerlerde) spontan kanama özellikle zahmetli olabilir. Hastalığın şiddetli aşamasında, hastalar yüksek ateşler yaşarlar. Merkezi sinir sisteminin tutulumu kafa karışıklığı, sinirlilik ve saldırganlık ile sonuçlanabilir. Hastalığın geç evresinde (15 gün) zaman zaman orşit (testislerden birinin veya her ikisinin iltihaplanması) bildirilmiştir.

Ölümcül vakalarda, ölüm en sık semptomların başlamasından 8 ila 9 gün sonra meydana gelir ve genellikle öncesinde şiddetli kan kaybı ve şok olur.

Bu Konuyu Sosyal Medyada Paylaş

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.


Yukarı Çık