Şehvet deyince akla ilk gelen belki de büyük kentlerin gürültülü yüzleri olur. Ancak Ankara’da şehvet daha saklı, daha ince ve daha derindir. Bu şehirde duygular hızlı yaşanmaz; yavaşça inşa edilir, bakışlarla, sessizlikle, bir fincan kahveyle anlatılır. Başkentin soğuk gecelerinde, rüzgârın sesiyle birlikte fısıldanan hisler, şehvetin en derin hâlidir.

Ankara, fiziksel yakınlık kadar zihinsel ve duygusal bağa da önem veren bir şehir. İnsanlar burada birbirini önce anlamaya çalışır. Şehvetin bir anda parlayan bir kıvılcım değil, yavaş yavaş tutuşan bir ateş gibi yaşandığı ilişkiler, bu şehrin karakterini yansıtır.

Bir edebiyat öğrencisiyle bir mühendis, Seğmenler’de bir bankta saatlerce susarak oturabilir. Aralarındaki bağ, dokunmadan da hissedilir. Ankara escort kelimesinin karşılığı çoğu zaman bir bakış, bir kitap değiş tokuşu ya da aynı sokakta aynı ritimle yürümektir. Burada tenin temasından önce zihnin buluşması beklenir.

Tabii ki ilişkilerde tutku da vardır. Ankara’da yaşayan birçok çift, ilk dokunuşun anlamını, ilk öpücüğün yarattığı titreşimi hâlâ anlatır. Ancak bu tutkular çoğu zaman saklı kalır; dışa vurum yerine derinlerde yaşanır. Şehirdeki melankoli, şehveti bastırmaz, derinleştirir.

Bahar aylarında parklar ve bahçeler, çiftlerin en çok vakit geçirdiği yerler hâline gelir. Çimlerin üzerine serilen bir örtüde uzanmak, sessizce kitap okumak, el ele tutuşmadan bile birlikte olmanın verdiği yakınlık hissi… Ankara’da aşkın ve şehvetin tarifi budur.

Ankara’da şehvet, sesli değil, sezgisel yaşanır. Bu şehrin kadınları ve erkekleri duygularını incelikle ifade eder; bu da şehveti bir dürtüden çok bir sanata dönüştürür.